از آنجایی که پس از سقوط آدم دیگر روحی وجود نداشت، چه اتفاقی در آن زمان می افتاد که خدا روحش را بر کسانی که می خواست با آنها ارتباط داشته باشد قرار می داد؟ البته این به معنای در دسترس بودن روح القدس نیست. از کتاب پیدایش تا اعمال رسولان هیچ جایی دستورالعملی برای دریاف روح داده نشده است. و دلیلش هم ساده است، روح در آن زمان وجود نداشت . یوحنا 7: 37-39 به وضوح به ما می گوید:
یوحنا 7: 37-39
" در روز آخر که روز بزرگ عيد بود، عيسي ايستاد و به بانگ بلند ندا در‌‌داد: هر‌که تشنه است، نزد من آيد و بنوشد. هر‌که به من ايمان آوَرَد، همان‌‌گونه که کتاب مي‌گويد، از بطن او نهرهاي آب زنده روان خواهد شد. اين سخن را درباره روح گفت، که آنان که به او ايمان بياورند، آن را خواهند يافت؛ زيرا روح هنوز عطا نشده بود، از آن‌‌رو که عيسي هنوز جلال نيافته بود.
"1. روح القدس در دسترس نبود.
2. خدا روحش را بر افرادی که می خواست با آنها ارتباط برقرار کند قرار می داد.
3. آنها می توانستند روح را از دست بدهند. و این یعنی آنها روح را تحت شروطی داشتند.
