بهار ایرانی من، چگونه مسیحیان ایرانی سپیده دم نوروز را می بینند؟یک مرور و تجربه شخصی
خبری که امروز توسط مرکز آمریکایی قانون و عدالت (ACLJ) در مورد وضعیت حال حاضر کشیش سعید عابدینی منتشر شد:درطییکهفتهونیمپیش،ازایشانآزمایشهایزیادیگرفتهشدهودرهمینارتباط کمبودهایغذاییایشانبرآوردهشدهاست.اینبسیارحرکتمثبتیبودهوالبتهبرایبهبودوضعیتاوکارهایزیاددیگریبایدانجامشود.اماامروزهمهچیزناگهانتغییرکرد. امروزصبحمحافظانایرانی باخشنونتفراوانباکشیشسعیدویکیازاقوامسالمندایشان کهبرایملاقاتبهبیمارستانآمدهبودبرخوردکردند.کشیشسعیدهمراهبافشاروخشونتشدیددستبندزدهمیشودوخویشاوندسالمندایشانباخشونتتمامازبیمارستانبهبیرونهدایتمیشود.
محافظیناذعانداشتندکهایندستورراازدادگاهداشتندکهایشانممنوعالملاقاتباشندوهمیشهبایستیاینشکلدستبندبهدستترددکنند.دکترهایبیمارستاننیزبهکشیشسعیدگفتهاندکهبایدبیمارستانراترککردهوبهزندانبرگردد.آنهاازدادنچیزیبیشازمسکنبهاوخودداریکردند.آنهامنکرنیازاوبهجراحیکهتنهاراهحلیاستکهبهایشانکمکخواهدکرد،شدند.حتیازاعلامنتایجآزمایشهمبهایشانخودداریکردند.
وقتی چنین برخوردی با یک دارنده پاسپورت آمریکا می شود که مجلس سنای آمریکا، کاخ سفید و بسیاری از افراد در وزارت امور خارجه برای پیگیری وضعیت او مداخله کرده و همچنین دولت روحانی نیز اشاره به مساعدت نموده، برای بسیاری از مسیحیان ایرانی که از بیرون از ایران حمایت نمی شوند و در زندانهای زاهدان تا تبریز، مشهد تا آبادان در حبس به سر می برند، تصور وضعیت نابسامان آنها دور از ذهن نیست.
به همین ترتیب توضیحی برای کوچ اجباری از ایران برای کشیشانی چون لئونارد کشیشیان، وارتان آوانسیان، روبرت آسریان و آرمیک شاه نظری وجود ندارد. مثلا در مورد آخر به کشیشان وارتان و روبرت دو پیشنهاد داده شد یا اینکه جاسوس رژیم بشوند و یا به زندان بروند. این بازتاب کوچکی از سیاست کلان حاکم برای کوچ اجباری جامعه مسیحی است که ما قبلا شاهد آن در عراق و سوریه هم بوده ایم.
هفته ای وجود ندارد که ما شاهد رسیدن خانواده های مسیحیان ایرانی به ترکیه و یونان نباشیم. آنها به گروه عظیمی از مهاجرانی ملحق می شوند که در جستجوی پناهندگی هستند. اگرچه سازمان های مسیحی ممکن است در پاسخ به فاجعه ملی که در سراسر دنیای اسلام نسبت به مسیحیان انجام می شود سریع عمل کنند که البته عادلانه و به درستی انجام می شود، اما ما متوجه نمی شویم چرا به نیازهای مقدسینی که همه چیز خود را از دست داده و سرزمین مادری خود را ترک کردند، توجه کافی نمی شود.
سکوت جامعه مسیحی دنیا در برابر بسته شدن کلیساها جای تأسف دارد. وقتی که کلیسای جماعت ربانی تهران با بیش از ۱۰۰۰ عضو بسته شد هیچ فریادی از دنیای مسیحیت شنیده نشد. به خاطر همین نیروهای تاریکی جرات بیشتری پیدا کردند و با وقاحت کلیسای تبشیری صد ساله در خیابان قوام السطنه (سرگرد سخایی) در تهران را با خشونت و رفتار غیرانسانی بستند و حقوق بشر را مورد تمسخر قرار دادند. مورد کشیش عابدینی، او یک رشته از کلافی است که نتیجه سالها سکوت است.
واحد پول ایرانیان «ریال» که در اخبار موفقیت های ممکنه، مقداری ارزشش بالا رفت، ولی در حال حاظر درحال سقوط است. تورم، افزایش قیمتها و نبودن یک امید برای آینده در جامعه، یک پریشانی ایجاد کرده است. و متأسفانه علاوه بر این فشار، مسیحیان باید فشار تلخی، خشم و ظلم آیت الله ها و سپاه پاسداران اسلامی را نیز تحمل کنند.
وقتی که سخنان فصیح رهبران بزرگ ایران، آیت الله خمینی و بعدها خامنه ای را در شروع به قدرت گرفتن خود به یاد می آوریم، تفاوت این سخنان در رفتار و نحوه احترام حال حاضر آنها نسبت به مردم سایر ادیان قابل توجه است. و اینکه چطور مردم سایر ادیان فریب آنها را خوردند جای تعمق دارد. من معتقدم که از این هم بدتر خواهد شد.
با وجود همۀ این مسایل، من ذره ای شک ندارم که کلیسا بدون آنکه کسی آنها را متوقف کند رشد خواهد کرد و شاید در ده سال آینده ما شاهد بیش از ده میلیون مسلمانی که مسیحی شده اند، باشیم و همراه با ما همه قدرتهایی که به کلیسای ایران جفا رساندند شاهد آن خواهند بود. کلیسای عیسی مسیح توقف ناپذیر است، کلیسای عیسی مسیح را نمی توان مجبور، محدود و تسخیر کرد. در انجیل متی باب ۱۶ آیه ۱۸ عیسای مسیح می گوید: "و من نیز تو را می گویم که تویی پطرس و بر این صخره کلیسای خود را بنا می کنم و ابواب جهنم بر آن استیلا نخواهد یافت." مرزی برای این جمله عیسی مسیح وجود ندارد. این به صورت قدرتمندی مشخص است. اما جریان حاکم در ایران می خواهد تصویر دیگری ار این واقعیت ترسیم کند، در حالی که وعده های خداوند غیر قابل تغییر است.
حتما نبایستی مسیحی باشیم تا این را باور کنیم. ما تنها با خواندن تاریخ می توانیم شهادت بدهیم بر اعمال افرادی چون فرعون مصر، قیصر روم، مائو در چین، انورهوگسا در آلبانی، ژنرال جاروس سلکسی در لهستان، نیکولا چئوشسکو در رومانی و غیره . من متحیرم که چرا آیت الله ها در ایران از تاریخ درس نمی گیرند.
نویسنده این مقاله کشیش لازاروس یقنظر یک تاجر موفق همراه با همسرشان مگی، سازمان مسیحی ۲۲۲ را تأسیس کردند که این سازمان به صورت بین المللی، در حال رشد است. او در سن ۲۸ سالگی به عنوان رئیس شعبه ایران Full Gospel Businessmen’s Fellowship International انتخاب شد. دولت ایران در سال ۱۹۷۹ از ایشان خواست که در دو زمان کریسمس و عید قیام گروگانهای آمریکایی را ملاقات و آنها راخدمت کند. ایشان یک سخنگوی شناخته شده بین المللی هستند که برنامه های تلویزیونی به زبان فارسی خود را دارند. اعتقاد بر این است که دهها هزار نفر از طریق خدمات سازمان ۲۲۲ خود را به مسیح تسلیم کرده تا شاگرد مسیح شوند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر